Friday 9 October, 2009

மனிதனையும் கடவுளையும் பற்றி : மஆரியின் 'தியானங்கள் ' கவிதைத் தொகுப்பிலிருந்து (கி.பி.973-1057)




ஆங்கிலத்திலிருந்து தமிழில் : நாகூர் ரூமி

அரபியிலிருந்து ஆங்கிலத்தில் : ஆர். ஏ. நிகல்சன் (1868-1945)

அறிமுகம்

பாரசீகக் கவிஞர் உமர் கய்யாமைப் பற்றி நல்ல அபிப்ராயம் வைத்திருக்கும் வாசகர்கள் அனைவரும் அவசியம் அறிந்துகொள்ள வேண்டிய அரபு கவிஞர் மஆரி. எந்த காரணத்திற்காக உமர் கய்யாம் தனது நாட்டு பாரசீக மக்களிடம் ஆரம்பத்தில் பிரபலமாகவில்லையோ அதே காரணத்திற்காகத்தான் மஆரியும் தனக்கு முந்தைய
கவிஞரான முதனப்பி-யைவிட பிரபலமடையவில்லை. ஏனென்றால் மஆரி கட்டுப்பாடுகள் எதையுமே ஏற்றுக்கொள்ளாத ஒரு சுதந்திரமான முஸ்லிமாக இருந்தார். பல தரப்பட்ட விஷயங்களையும் பரந்து விரிந்த ஒரு தத்துவார்த்த அடிப்படையில் உள்வாங்கக் கூடியதாக அவருடைய பகுத்தறிவு மனம் இருந்தது. அது ஒரு ஒழுங்கற்ற முறையில் இருந்தாலும். உமர் கய்யாமுடையதைப் போலவே மஆரியின் கலாச்சாரமும் பரந்துபட்டதாக இருந்தது.
அவருடைய கவிதைகளை வாழ்வு, இறப்பு, மனித சமுதாயம், தத்துவம், சமயம் என பல பிரிவுகளில் ஆர்.ஏ. நிகல்சன் வகைப்படுத்துகிறார்.

ஒரு முக்கியமான விஷயத்தில் மஆரி உமர் கய்யாமிடமிருந்து வேறுபடுகிறார். அதாவது மஆரி ஒரு ஆன்மீக கவிஞராகவும் இருக்கிறார். உமர் கய்யாம் இந்த வாழ்வின் அவலங்களிலிருந்து தப்பிக்க புலன் இன்பங்களுக்குள் தஞ்சம் புகுந்து தப்பித்துக் கொள்வார். ஆனால் மஆரியோ ஒரு துறவு நிலை ஞானியின் வாழ்வை தேர்ந்தெடுத்துக் கொள்கிறார். அவருடைய தனிப்பட்ட வாழ்வை வைத்து அவருடைய ஆளுமையின் இந்த அம்சத்தை எளிதில் விளங்கிக் கொள்ளலாம். ஆரம்ப காலத்திலேயே அவருக்கு கண் பார்வை போய்விட்டது. ஆனாலும் அவர் இதையும் மீறி வியக்கத்தகு முறையில் கல்வியைப் பெற்றுக்கொண்டார். எனினும் இந்த விஷயம் வாழ்க்கையின் மீது ஒரு கசப்பை ஏற்படுத்தத்தான் செய்தது.

தனக்கான வாழ்வையும் வளத்தையும் தேடி அவர் தன் இளம் வயதில் காவியப் பெரு நகரமான பாக்தாதுக்குச் சென்றார். ஆனால் அங்கு அவர் பெற்ற அனுபவங்கள் அவருடைய கனவுகளையெல்லாம் தகர்ப்பதாக இருந்தது. அவர் வாழ்வின் மீது கொண்டிருந்த கசப்புணர்வை அது பரிபூரணப்படுத்தவே உதவியது. இந்த விரக்தி நிலையின் காரணமாக மனிதனை வேதனையில் இருந்து காக்கின்ற வழி குழந்தை பெற்றுக்கொள்ளாமல் இருப்பதுதான் என்று கருதினார். அவருடைய வாழ்வின் பிற்பகுதி, படிப்பதும் எழுதுவதும் கற்றுக் கொடுப்பதுமாக கழிந்தது.

அவருடைய படைப்புகளாக மூன்று கவிதைத் தொகுதிகளையும் ஒரு உரை நடை தொகுதியையும் என்சைக்ளோபீடியா ப்ரிட்டானிகா 99 குறிப்பிடுகிறது. அவை முறையே : 1. ஸக்த் அல் ஜந்த், 2. லாஸும் மாலம் யல்ஸம் அல்லது லுஸுமியத், 3. ரியாலத்தல் குஃப்ரான், 4. அல் ஃபுசுல் வல் கய்த். முதல் தொகுதி அவருக்கு புகழைத்தேடித் தந்தது. நான்காவது உரை நடைப் படைப்பு திருக்குர்ஆ 'னைக் கிண்டல் செய்யும் தொனியில்
அமைந்திருந்தது.

தியானங்கள் என்று நிகல்சனால் பெயரிடப்பட்ட படைப்புகள் மூலமாகவே மரியை மேற்கத்திய உலகம் அறிந்து கொண்டது. அதிகாரம், பாரம்பரியம் கியவற்றைவிட அறிவையும் மனசாட்சியையும் மேலாக நினைத்த ஒரு ஞானத்தெளிவு பெற்ற முஸ்லிமுடைய வாழ்க்கையின் மீதான மறைமுகமான விமர்சனமாக அவை இருந்தாலும் மிகவும்
கூர்மையானதாகவும் சக்தியுடையதாகவும் செறிவு கொண்டதாகவும் இருந்தன அவருடைய கவிதைகள்.

கீழ்வரும் மொழி பெயர்ப்புகளில் சந்தம், எதுகை, மோனை, அளவு போன்ற விஷயங்களில் சுதந்திரம் எடுத்துக்கொள்ளப் பட்டிருக்கிறது. சாறுகள் பழங்களாக்கப் பட்டுள்ளன. ஆனால் ஒட்டு மொத்தமாகப் பார்க்கும்போது கவிஞரின் சிந்தனை மற்றும் வெளிப்பாடு ஆகியவற்றுக்கு துரோகம் செய்யாத முறையிலேயே மொழி பெயர்ப்பு செய்யப்பட்டுள்ளது.

1

மறுமையின் பெட்டிக்குள்
ஆழப்புதைந்து காத்திருக்கின்றன நிகழ்வுகள்
பாதுகாப்பு வானவர்கள்
மூடியைத் தூக்குவதற்காக.

காலத்தை கவிதையாகக் கொண்டிருக்கும்
நித்தியப் படைப்பாளன்
நெய்ய வேண்டியதில்லை அதற்குள்
புதுமையற்ற செயற்கையான சந்தத்தை.

இப்படியே கழிகின்றன இரவுகள்
குரல்கள் ஊமைகளாக.
வேகமாகவோ மெதுவாகவோ
வருவதென்னவென்று தெரியாமல்.

* * *

அல்லாஹ்வின் விருப்பம் கொண்டு
பாதுகாப்பாய்
பாதைவிலகாமல் காலத்தின் முனைகள்
இறங்குகின்றன நம்மீது.

அவன் கொடுத்ததெல்லாம் கடனே
திரும்ப எடுத்துக்கொள்ள;
அவன் பரிசில் மகிழ்ந்து வாழ்கின்றன
மனிதர்களின் முட்டாள்தனங்கள்.

2

நான் தேர்ந்தெடுத்துக் கொள்ளவில்லை
பிறப்பையோ முதுமையையோ வாழ்வையோ;
நேற்று தரவிரும்பாத எதை இன்று தரப்போகிறது ?
இங்குதான் நான் தங்கவேண்டும், விதியின் இரு கைகளாலும் கட்டப்பட்டு
போகவும் முடியாது, போகச்சொல்லும் வரை.
இருட்டு மாயையிலிருந்து எனக்கு வழிகாட்டும் நீங்கள்
பொய் சொல்கிறீர்கள் - உங்கள் கதை குழப்பவே செய்கிறது
மாற்ற முடியுமா நீங்கள் வெட்கமுடன் முத்திரை குத்துவதையெல்லாம் ?
மாற்ற முடியாததால்தானே அவை அப்படி உள்ளன ?

3

சில இதயங்கள் லேசாக எடுத்துக்கொள்கின்றன கட்டளைகளை
எனினும் யாருக்கு அழிவு என்று எவருக்குமே தெரியாது
முஹம்மதின் குர்ஆனும், ஆமாம், மூஸாவின் தவ்ராத்தும்
மர்யத்தின் மகனின் இன்ஜீலும் தாவூதின் ஸபூரும்
அவை தடுத்தவை பற்றி தேசங்களுக்கு அக்கறையில்லை,
அழிந்தது அவைகளின் அறிவு வீணாக,
மக்களோடு சேர்ந்து.
மனிதன் தங்க இரண்டு வீடுள்ளது, வாழ்க்கையோ
நிற்காமல் கடந்து செல்லும் பாலத்தைப் போல் உள்ளது.
வீட்டை விட்டுவிட்டு கல்லறையில் கூடுகிறது கும்பல் !
இருப்பில் இருப்பதில்லை இல்லமோ இடுகுழியோ.

4

காலம் காலமாக காரிருளே கவிழ்ந்திருந்தது
எந்த விடியலும் எழுப்பவில்லை ஒரு சூரியனை.
எல்லாம் மாறுகிறது, இம்மை மட்டும் நிற்கிறது அசையாமல்
தன் அனைத்து மேற்கத்திய மற்றும் கிழக்கத்திய நிலங்களுடன்.

எழுதுகோல் இயங்க, கட்டளை நிறைவேறிவிட்டது
உலர்ந்து விட்டது மை எழுதுதோலின்மீது, விதியின் விருப்பப்படி
பாதுகாவலர்களால் காப்பாற்ற முடியவில்லை கிஸ்ராக்களை
பிரபுக்களால் கல்லறையிலிருந்து சீசரை.

5

இஷ்டத்துக்கு சுற்றி வந்தவனை
இடுகுழிக்குள் போ என்று ஒரு நாள் சொல்லுவது
மனிதனுக்கு மிகவும் துன்பமானதே.
எத்தனை முறை நமது பாதங்கள் மிதித்துள்ளன மண்ணுக்குக் கீழே
பெருமை கொண்ட புருவத்தையோ மிருதுவானவரின் எலும்புகளையோ !

6

நான் வரவேற்கிறேன் இறப்பின் வருகையையும் புறப்பாட்டையும்
தன் ஆடைகளினால் என்னை மூடிவைப்பான் என்பதால்
இவ்வுலகம் எப்படிப்பட்ட இடமெனில்
இங்கிருப்பவர் இருக்கும் அறிவனைத்தும் பெற்றால்
அழமாட்டார் இங்கு இல்லாதவருக்காக.
எண்ணிலடங்காத் துன்பங்கள் எத்தனை பேரை கொண்டுவந்தன
தன் கைகளின் கீழும் நெஞ்சோடணைத்தும் !
வகிர்ந்தெடுக்கிறது, வெட்டிச் சாய்க்கிறது தன் வாட்களைக் கொண்டு நம்மை
வீட்டிலேயே நம்மை ஈட்டி கொண்டு குத்துகிறது,
நிச்சயச் சிறகுகள் கொண்ட அம்புகளால்.
செல்வமும் செல்வாக்குமாய் அதன் பரிசுகளை வென்றவர்கள்
கொஞ்ச தூரம்தான் தள்ளி நிற்கின்றார்கள்
பரிசுகளை இழந்தவர்களை விட்டும்.
* * *
என்ன வினோதம், எவ்வளவு விரும்புகிறான் மனிதன்
துர் நாற்றத்தின் தாயை, திட்டிக்கொண்டே !

7

காலம் உன் வெற்றிக்கு உதவுமானால் விரைவில்
உன் எதிரியையும் பழி தீர்க்க வைக்கும்.
பகலின் உஷ்ணங்கள் எடுத்துக்கொள்கின்றன யுத்தத்தில் எஞ்சியதென
ஈரவிடியல்கள் விட்டுச் சென்றதை.

8

ஓ தாமின் மகனே, போகும்போதே தங்கிக்கொள்கிறாய் நீ
உறங்கியும் கொள்கிறாய் உனக்கான உறைவிடத்தில்,
இரவு முழுவதுமான பயணத்தில்.
இவ்வுலகில் தங்குவோர் அனைவருக்கும் உள்ளது லாபம் பற்றிய நம்பிக்கை
எனினும் வாழும் மனிதர் அனைவரும் எப்போதும் நஷ்டவாளிகளே
கிழக்கிலும் மேற்கிலும் எங்கு நோக்கினும் குருடர்கள்
தாங்கள் சாய்ந்து கொள்ளும் கழிகளை சொத்தாக எண்ணிக்கொண்டு.

9

என் சைகளின் முத்துக்களை நான் கோர்க்கும்போது
ஐயகோ, வாழ்வின் குறுகிய நூல் போதவில்லை.
பெரிய பெரிய பக்கங்களும் போதவில்லை
மனிதனின் முழு நம்பிக்கையையும் கொள்ள,
மனித வாழ்வோ ஒரு மகாதொகுப்பு.

10

பல இனங்களின்மீது பரவியது பகலவனின் வெளிச்ச வலை
அவிழ்த்தது தன் முத்துக்களை, ஒரு நூல் கூட விட்டுவிடாமல்.
இந்த பயங்கர உலகம் பரவசப்படுத்துகிறது,
அவள் பெற்றெடுக்கும் அனைவரும்
அநித்யக் கோப்பையிலிருந்தே குடித்தாலும்.
கெடுதிகளின் தேர்வு : எது வேண்டும் உனக்கு ?
மடிந்து வீழ்தலா வேதனையான வாழ்வா ?

11

தனது கேவலமான நோக்கங்களுக்காக
ஏறுகிறான் மேடை
மறு உயிர்ப்பில் நம்பிக்கை இல்லாவிடினும்
கேட்போரை அச்சுறுத்துகிறான்
நினைவுகொள்ளலை ஸ்தம்பிக்க வைக்கும் தன்
கடைசி நாளைப் பற்றிய கதையை அவிழ்த்துவிடும்போது.

12

உன் சிந்தனை தூண்டிய நெருப்பு
உன்னருகில் ஒரு பாதையைக் காட்டியது
உன்னை வழி நடத்த
ஒளியை நீ தேடிக்கொண்டிருக்கும்போது.
வானசாஸ்திர வல்லுனர்களும், மந்திரவாதிகளும்,
குறிசொல்பவர்களும் ஏமாற்றுக்காரர்கள்,
இவரெல்லாம் மறைக்கின்றனர் நேர்மையற்ற சுயநலப் பேராசையை.
வயசான பிச்சைக்காரனின் கைகள் நடுங்கினாலும்
வாங்கிக்கொள்ள மறுப்பதில்லை எப்போதுமே.

13

சத்தியத்தை மறைக்கிறது செல்வம்,
கிளம்பிவிடுகிறது வெளியில் குறைபாடுகளின் குரல்
அனைத்துப் பிரிவுகளும் அகமகிழ்கின்றன
அதற்கு மரியாதை செய்ய.
முஸ்லிமுக்கு கிடைக்கவில்லை ஜகாத்
பள்ளிவாசலை விட்டு செல்கிறான் பக்கத்து தேவாலயத்துக்கு.

14

யார் காப்பாற்றுவார் என்னை
பொருத்தமற்று புகழும் நகரத்தில் வசிப்பதினின்றும் ?
பணக்காரன், பக்திமான், பண்டிதன் : இப்படிப்பட்டது எனது புகழ்
எனினும் எனக்கும் அவற்றுக்கும் இடையில் எத்தனையோ தடைகள்.

* * *

அறியாமைக்குக் கடன்பட்டிருந்தேன், அறிஞனாக அறியப்பட்டபோது
சிலரால் - அதிவினோதமில்லையா என் நிலை ?
உண்மையில் நாமனைவரும் உருப்படாதவர்கள்
உன்னதமானவனல்ல நானோ அவர்களோ.

வாழ்வின் இறுக்கமான பிடியை பொறுக்கமுடியவில்லை எனது உடம்பால்
அழிவையும் எப்படி அணைக்க வைப்பது ?
ஓ மரணத்தின் மாபெரும் பரிசுகளே ! அவன் கொண்டுவருகிறான்
வலியின் பின் வசதியையும்
சப்தத்தின் பின் நிசப்தத்தையும்.

15

நின்று வணங்கு நாயனை நன் பகலில்
பொறுத்துக்கொள் கவனிப்பை, முடியும்போது.
உனக்குப் பிடித்த உணவை உன்
தாராளக் குதிரைக்கும் தந்து சமபங்களிப்பதே சரியானது.
மின்னும் எண்ணெயும் உலர்ந்த திராட்சையும்
உனக்கு முன்னால் வைத்துக்கொள் உணவாக ..
குறைவு என்றாலும் அதுவே நிறைவு.
குடிப்பதற்கொரு களிமண் ஜாடி போதும்
விரும்பாய் நீ வெள்ளியிலோ தங்கத்திலோ.
கோடையில்
உன் நிர்வாணம் மறைக்கும் துணிகளே போதும்;
பருத்த நாட்டுத்துணி பனிக்காலத்துக்கு.
நான் தடைசெய்கிறேன் நீ நீதிபதியாயிருப்பதை
பள்ளிவாசல்களில் பிரசங்கமும் வேண்டாம்
தொழுகையையும் நடத்த வேண்டாம்;
தளபதியாகவும் வேண்டாம் சாட்டையுடன்
வீரன் வெளிப்படுத்தும் வாளைப்போல.
நெருங்கிய உறவினரிடமும் நல்ல நண்பரிடமும்
நேசிக்கவில்லை நான் இவற்றை.
இஷ்டப்படி செலவு செய் உனது ஆன்மாவை
அல்லது காப்பாற்று.

அவமானமாயுள்ளது சிலரது ஆதரவு :
ஒப்படைத்துவிடு உன்னை
அவனது நித்திய அக்கறைகளிடம்
அவனைப் பற்றிய பயங்களினால் அலங்கரிக்கட்டும்
உன் மனைவி தன்னை
முத்துக்களையும் மரகதங்களையும் மிஞ்சி மின்ன.
அனைத்தும் புகழ்கின்றன அவனை :
காகங்களின் கரைசலும் வெட்டுக்கிளியின் வாய்மொழியும்
பறைசாற்றுகின்றன அவன் புனிதத்தை.
அவை உனது கண்ணியத்தை
எல்லாப்புகழும் உள்ள இடத்தில் :
மலை நாட்டுக் காற்றைத் தேடும்
பள்ளத்தாக்கில் வசிப்பவனல்ல அவன்.

16

இம்மையின் சிறப்புகள் வெளிப்படும் மனிதகுலமே -
தலைவர்கள் தங்களுக்குள் நிறுவும் ஆட்சியெல்லாம்
வளரும் அல்லது தேயும் நிலவின் காட்சிகள்தான்.
பிள்ளைகளின்மீது கொண்ட பாசத்தை
செய்கையினால் நிறுவமுடியுமெனில்
ஞானத்தின் ஒவ்வொரு சொல்லும்
பிள்ளை பெறாமலிருக்கச் சொல்லும்.

17

இரண்டு விதிகள் நம்மை இறுக்கிப்பிடிக்கின்றன இன்னும்
நாளையும் நேற்றும்
இரு பெரும் பாத்திரங்கள் இறுகத்தழுவுகின்றன
நம்மைச் சுற்றி - காலமும் இடமும்.

இயக்கியவனின் இலக்கு என்னவென
இயம்பும்போதெல்லாம் நாம்
கேட்கிறது ஒரு பதில் குரல்
மனிதர்கள் சொல்லாத சொல்.

18

குற்றத்தை தண்டிப்பது தவறு
குற்றவாளிகளாக விதிக்கப்பட்டிருப்பின்.
தாதுப்பொருளை கடவுள் படைத்தபோது
அவருக்குத் தெரியும் ஒரு காலத்தில்
அவைகள் காரணமாகும்
இரும்புச் சேணம் பூட்டப்பட்ட,
இரும்பு லாடமடிக்கப்பட்ட
குதிரைகளின் பிடரிகளிலிருந்து
ரத்தத் துளிகள் சொட்டும் வாட்களாய் மின்னும் என.

19

இவ்வுலகில் வடிவம் தரும் உடல்
ஒரு ஜாடி; ஏமாந்து விடாதே ஆன்மாவே !
நீ தேன் ஊற்றும் கோப்பை மலிவானது
உள்ளே உள்ளதோ விலை மதிப்பற்றது.

20

சிரிக்கிறோம் நாம், நமது நகைப்போ நகைப்புக்குரியது.
நாம் அழலாம், கடுமையாகவே
கண்ணாடியைப் போல சிதறடிக்கப்படுகிற நாம்
திரும்ப வடிவமைக்கப் படாமலே.

குறிப்புகள்
-------------
1. தவ்ராத், சபூர், இன் ஜீல், ஃபுர்கான்(குர் ஆன்) ஆகிய நான்கு வேதங்களும் முறையே தாவூது(டேவிட்),
மூஸா(மோசஸ்), ஈஸா(மரியத்தின் மகன் என்று குர் ஆனில் குறிப்பிடப்படும் இயேசு கிறிஸ்து), முஹம்மது
ஆகியவர்களுக்கு அருளப்பட்டதாக இஸ்லாம் கூறுகிறது.

2. கிஸ்ரா - பாரசீக (ஈரான்) மன்னர்

3. துர் நாற்றத்தின் தாய் - இந்த உலகம்.
ஒருவரைத் திட்டும்போதோ புகழும்போதோ ஒன்றின் தந்தை என்றோ தாய் என்றோ சொல்வது அரபியரின்
பழக்கம். முட்டாள் என்று திட்டுவதற்கு பதிலாக, அறியாமையின் தந்தையே (யா அபூ ஜஹில்!) என்பார்கள்.
ஒருவர் ரொம்ப தூசி படிந்த மேனியராக இருந்தால், தூசியின் தந்தையே (யா அபா துராப்!) என்பார்கள்.
அந்த முறையில்தான் இந்த உலகம் துர் நாற்றத்தின் தாய் என்று கவிஞரால் வர்ணிக்கப்படுகிறது. தந்தை என்பதும்
தாய் என்பதும் காரணகர்த்தா, பிறப்பிடம் என்ற அர்த்தங்களில் பயன்படுத்தப்படுகிறது.

4. ஜகாத் - (முஸ்லிம்களின் ஐந்து கடமைகளில் ஒன்றான) ஏழை வரி.

-- புது எழுத்து 7, 2003
நன்றி திண்ணை / Thursday November 13, 2003

Read more...

Tuesday 6 October, 2009

தாயிப் நகரில் தாஹா நபிகள்




நபிகள் பெருமான் -
இல்லாமல் வாடிய
ஏழை உலகம்,
கேட்காமலேயே
கிடைத்த அருட்கொடை !
தட்டாமலேயே
திறந்த கதவு !
தேடாமலேயே
தெரிந்த மூலிகை !

இளமையில் பெற்றோரை
இழந்த இவ்வனாதைதான்
உலகுக்கே தாயாகி
ஊட்டி வளர்த்தவர் !

படிக்கத் தெரியாத – இந்தப்
பாமர நபியிடம்தான்
பள்ளிக் கூடங்களும்
பாடம் பயின்றன
இல்லை ..
பல்கலைக் கழகங்களே
பாடம் பயின்றன !

கந்தல் அணிந்த - இந்தக்
கருணைநபி கையால்தான்
அம்மண உலகம்
ஆடையைப் பெற்றது !

பாலையில் முளைத்த - இந்த
பசுமர நிழலில்தான்
வெயிலும்கூட
இளைப்பாற வந்தது !

இந்த ஏழையை
ஈன்ற பின்னரே
கிடக்காத புதையல்
கிடைத்தது போன்று
இந்த உலகம்
இறுமாப் படைந்தது !

மண்ணில் – இந்த
மணிவிளக்கைக்
கண்டபின்தான்
விண்ணும்தன் சுடர்களுக்காய்
வெட்கம் கொண்டது !

வல்லூறுகளும் – இவர்
வலைக்குள் குடிபுகுந்து
வெள்ளைப் புறாக்களாய்
விண்ணெங்கும் பறந்தன !

உயர்மறை மகுடி – இவர்
ஊதியதகைக் கேட்டவுடன்
நாகத்தின் பற்களிலும்
நல்லமுதம் ஊறியது !

தனித்தனி சாதி
அறைகளில் கிடந்த
மனித எழுத்துக்களை
ஒரே வாக்கியமாக
அச்சுக் கோர்த்து
சகோதரத்துவ
சமுதாயம் கண்டவர் !

பாட்டால் புகழைப்
பலர் பெறுவர் – ஆனால்
பரமனின் நபியைப்
பாடுவதால் நமது
பாட்டுக்கல்லவா
பெரும்புகழ் கிடைக்கும்

அன்று – அந்தத்
தாயிப் நகரில்
தாஹா நபிகள் !

தாயிப் வாசிகளே !
விந்தை மனிதர் நீர்!
கல்லின் மீதுதான்
பூவைத் தூவுவீர்

ஆனால் அன்று
(பூமான் நபியெனும்)
பூவின் மீதல்லவா
கல்லைச் சொரிந்தீர் !

வெல்வதாக நினைத்தீர் !
ஆனால் – தோற்றவர் நீங்களே !
நீங்கள் வணங்கும்
கற்களை அல்லவா
கருணைநபி காலடியில்
மண்டியிட வைத்தீர் !

உங்கள் கற்கள்
ஏற்படுத்தியவை காயங்கள் அல்ல !
பொறுமைக்குக் கிடைத்த
இரத்தினப் பதக்கங்கள் !
இறை சோதனையின்
குங்கும முத்தங்கள் !

பொய்மையை எதிர்த்த
வாய்மைத் தூதருக்கு
ரணங்கள் தானே
ஆபரணங்கள் !

அதோ பாருங்கள் !
நீங்கள் எறிந்த கற்கள்
பச்சை ரத்தம்
படிந்து கிடப்பதை !
காயங்கள் செய்த
பிரச்சாரத்திற்குரிய
பெரிய வெற்றி !
அவை கூட
மதம் மாறி விட்டன !

தாயிப் வாசிகளே !
கனிமரம் என்பதால்
கல்லெறிந்தீரோ?
கல்லடி பட்டால்
கனி மட்டுமா உதிரும்?
காய்கூட உதிருமே !

ஆனால்
கல்லடிக்குக்
கனிமட்டும் உதிர்ந்த
கருணை மரத்தை
வேறு எங்கேனும்
கண்டவருண்டோ?

எங்கள் பெருமான்
காயம்பட்டதோ
அன்றொருநாள் !
ஆனால் இரத்தமோ
இன்றுமல்லவா வழிகிறது
எங்களின்
எழுதுகோல் வழியே !


[1978, நவம்பர் 14-ஆம் நாள் காயல்பட்டினத்தில் நிகழ்ந்த அனைத்துலக இஸ்லாமியத் தமிழிலக்கிய மாநாட்டில் கவிக்கோ தலைமையில் நடந்த இஸ்லாமியக் கவியரங்கில் அவர் பாடிய தலைமைக் கவிதையின் ஒரு பகுதி]



கவிக்கோவைப் பற்றி கலைஞர்

“பாரதிக்கு தாசன்
பாரதி தாசனென்றால் – அந்தத்
தாசர்க்குத் தாசர் இவர்
தமிழ்க் கவிதை பாடுவதில்
குடமிட்ட தீபமிவர் – இனிமேல்
குன்றிலிட்ட விளக்காவார் !
புடமிட்ட தங்கமிவர் – இனிமேல்
புகழ் மீட்டும் வீணையிவர் !”

மு. கருணாநிதி

Read more...

Wednesday 16 September, 2009

Day & Night


Read more...

Friday 11 September, 2009

மு.மேத்தாவின் கவிதை



உன்னுடைய கொடியை
உயர்த்திப் பிடித்துக் கொள்!
எதற்காக
அடுத்தவர் கொடிக்கம்பத்தை
அறுக்கத் துடிக்கிறாய்?

உன்னுடைய மார்க்கத்தில்
பூக்களைத் தூவிக் கொள்!
எதற்காக
அடுத்தவர் மார்க்கத்தில்
முட்களைப் பரப்புகிறாய்?

உன்னுடைய படத்தை
ஆணியில் மாட்டிக் கொள்!
எதற்காக
அடுத்தவர் படத்தின் மேல்
ஆணி அறைகிறாய்?

உன்னுடைய நிறைகளை
ஊரெங்கும் சொல்லிக் கொள்!
எதற்காக
அடுத்தவர் குறைகளை
ஆராய்ச்சி செய்கிறாய்?

உன்னுடைய தோட்டத்தில்
வேலி போட்டுக் கொள்!
எதற்காக
அடுத்தவர் தோட்டத்தில்
அத்து மீறுகிறாய்?

ஊரை எழுதுகிறாய்!
பேரை எழுதுகிறாய்!
எப்போது
உண்மையில் நீ யாரென்று
எழுதப் போகிறாய்?

மதத்தைச் சொல்கிறாய்!
சாதியைச் சொல்கிறாய்!
எப்போது
மனிதன் என்று நீ
சொல்லப் போகிறாய்?

****
“மனிதனைத் தேடி..” - மு. மேத்தா
கவிதா பதிப்பகம், சென்னை-17

Read more...

Monday 31 August, 2009

பவுனு பவுனுதான்

கடந்த 19.08.2009 ஆம் ஆண்டு புதன்கிழமை இரவு 8.30 மணிக்கு நாகூர் தர்கா உட்புறம் திறந்த வெளி அரங்கில் நாகூர் தர்கா ஆஸ்தான சங்கீத மகா வித்வான் உயர்திரு S.M.A. காதிர் அவர்கட்கு "வாழ்நாள் சாதனையாளர்" விருது வழங்கி கெளரவிக்கப்பட்டது.

25.08.1952 - ஆம் ஆண்டு நாகூர் தர்கா வித்வான் என்ற சிறப்புப் பதவி அளிக்கப் பெற்ற இவரை 57 வருடங்கள் கழித்து இதே மாதத்தில் இம்மாமனிதனின் மணிமகுடத்திற்கு மேலும் ஒரு சிறகினைச் சொருகி அழகு பார்த்திருக்கிறது நாகூர் தமிழ்ச்சங்கம்.

வாழ்த்துவதற்கு வயது தேவையில்லை என்று உணர்த்தியிருக்கிறது நாகூர் தமிழ்ச் சங்கம். பிறந்து இரண்டரை வயதான தத்தித் தவழுகின்ற இந்த குழந்தை 86 வயதான இந்த சங்கீத சாம்ராட்டினை வாழ்த்தியிருப்பது நமக்ககெல்லாம் பெருமை.

ஆங்கிலத்தில் "Better Late than Never" என்பார்கள். இந்த பாராட்டு தாமதமாக வந்தடைந்தாலும் தகுந்த நேரத்தில் கிடைத்திருப்பது நமக்கு மட்டிலா மகிழ்ச்சி.


யான் வாசித்தளித்த கவிதை இது :

"சுவைப்போர்" நிறைந்த ஊர்
இந்த ஊர் - என் சொந்த ஊர்
ருசியைச் சுவைப்போரும்
இசையைச் சுவைப்போரும்
வசிப்போர் இந்த ஊர்

"வாரரோ வாராரோ
ஞானக்கிளியே"
என்று பாடிய
கானக்குயிலுக்கு
வாழ்த்துப்பா பாட
[பாப் (Pop) ஆட அல்ல]
வாய்த்தமைக்கு
வல்லோனை வணங்குகிறேன் !

சரீரம் தளர்ந்தாலும்
சாரீரம் தளராத
வீரியமிக்க
ஆரிய வாசம் வீசும்
ஸ்வரம் இவர் வசம் - இது
இறைவன் கொடுத்த வரம் !

மரபிசைக்கு ஒரு ICON
இந்த மேதகு மரைக்கான்

இவருக்கு சங்கீதமும் தெரியும்
இங்கிதமும் தெரியும்

பாடிப் பாடியே
பாடி இப்படியே
(இப்போது தான் Body இப்படி!)
பணக்காரன் ஆனவர் இவர் !!

ஆம் .. .. ஒருகாலத்தில்
பெரும் பணக்காரனாய் இருந்து .. ..
பாடிப்பாடியே
பணக்காரன் ஆனவர் !!!

இவருக்கிருந்த செல்வத்தில்
மாளிகைகள் கட்டி இருக்கலாம்
ஆனால் ..
மாளிகைகள் ஒருநாளில்
மண்ணோடு மண்ணாக இடிந்து விடும்.

இவரிழைத்த
- ராகமாலிகை
- தாளமாலிகை
என்றென்றும்
எங்கள் காதுகளில்
தேனாய் இனிக்கும்.

பணக்கட்டுகளை காட்டிலும்
தாளக்கட்டுகளை கூடுதலாய் நேசித்தவர் - வீட்டின்
நடுக்கட்டில் இவர் பாடல்
களைகட்டும்

இவருக்கு இன்னும்
எத்தனையோ கோடிகள்
இறுக்கமாய் உண்டு
உண்மைதான் .. ..
சிஷ்ய-கோடிகள் பலவுண்டு

பாட்டென்றாலே
பலபேர் கத்துவான் - இந்த
பாட்டுடைத் தலைவன்
எல்லோருக்கும் வித்துவான்

இவருக்கு மணியான சீடர்கள்
many many - அதில்
தலையாய சீடர்தான்
இந்த "இசைமணி"

இவர் மட்டும்
ஐயர்வாளாய் இருந்திருந்தால்
இந்நேரம்
ஐநா வரை இவர் குரல்
எட்டியிருக்கும்

நாகூரில் பிறந்ததினால்
நாற்சுவரில் இவர் புகழ்
அடங்கிப் போனதோ?

திருட்டுத் தொழில்
இவர் தொழில்.
எத்தனை உள்ளங்களை
இவர் குரல் இதுவரை
கொள்ளை கொண்டிருக்கும்???

இவர் கலப்படக்காரர் ..
செய்ததோ முறையான கலப்படம்
கலப்படத்தில் அதுவென்ன
முறையான கலப்படம்?

இந்துஸ்தானியையும்
கர்னாடகத்தையும்
கலப்படம் செய்தது
நிருபணம்

- பாகேசீரி (நமக்கு ரவாகேசரிதான் தெரியும்(
- மால்கோஸ் (நமக்கு தெரிந்தது வெறும் முட்டைகோஸ்)
- மோகனம்
- சஹானா
- சுபபந்துவராளி
இவையனைத்தையும்
ஒன்றாக இணைத்து
பாடவல்ல வல்லமை
இவருக்குள்ள பெருமை

தர்பாரில்
கானடா ராகம்
இசைப்பவர் இவர்.
ஆம் ..
நாகூரார் தர்பாரில் !

தலைக்கனமில்லா இவருக்கு
ஆரோகணம் முதல்
அவரோகணம் வரை
அத்தனையும் அத்துப்படி

இவர் தொடாத ராகமில்லை .. ..
இவர் பாடாத புலவர்களில்லை ..

- உமறுப் புலவர்
- காசீம் புலவர்
- காலகவிப் புலவர்
- வண்ணக் களஞ்சியப் புலவர்
- ஆரிபு நாவலர்
- ஆபிதீன் புலவர்
- பண்டிட் உசைன்
- குணங்குடி மஸ்தான்
- கலைமாமணி சலீம்

ஆம் ..
இவர் தொடாத ராகமில்லை .. ..
இவர் பாடாத புலவர்களில்லை ..

- கும்மிப்பாட்டு
- குறவைப் பாட்டு
- ஞானப் பாட்டு- சாஸ்திரிய
கானங்கள் பாடியது பலநூறு
இவரை இவ்வூர் பெற்றது
நாம் செய்த பெரும்பேறு

தாளம் அறிந்த இவரை
ஞாலம் கண்டு கொள்ளாதது
காலத்தின் கோலம்

"சேதுசாரா" என்ற
ஆதிதாள உருப்படி - இவரை
உயரே கொண்டு சென்றது ஒருபடி

கிட்டப்பா பயின்ற
தாவுது மியான்
இந்த காதருக்கு
குருநாதர்

சென்னை சபாக்களில்
டிசம்பர் மாதமென்றாலே
சங்கீதம் களைகட்டும்
ஏன் தெரியுமா?
எங்கள் பாகவதர்
பிறந்த மாதம் அது.

சமய நல்லிணக்கத்திற்கு
இமயம்
இச்சங்கீதச் சிகரம்.
சமாதானத் தூதர்
இந்த காதர்

இவரை அழைப்பது
பவுனு வீட்டுத் தம்பி.
பவுனு பவுனுதான் !!

ஏழிசை கற்ற இவரை
வாழிய வாழியவென
வாயார வாழ்த்துகிறேன் !

- அன்புடன் அப்துல் கையூம்





ஆரம்பகால கட்டங்களில் ஏ.ஆர்.ரஹ்மான் நாகூர் வருகை தந்தபோது எடுதத படம்
ஆஸ்கார் நாயகனும் ஆஸ்தான பாடகனும்


இசைப்புயல் ஏ.ஆர்.ரஹ்மான் ஒருமுறை நாகூர் தர்கா ஆஸ்தான வித்வான் எஸ்.எம்.ஏ. காதிர் அவர்களது சங்கீத மேன்மையைக் கேள்விப்பட்டு அவரைக் காண அவரது இல்லம் தேடி வந்திருக்கிறார்.

உலகமே போற்றி வியக்கும் ஆஸ்கார் நாயகனை நடுக்கட்டில் அமர வைத்துவிட்டு தந்தையை அழைப்பதற்காக உள்ளே சென்றிருக்கிறார் அவர் புதல்வன்.

“ஏ.ஆர்.ரஹ்மான் உங்களைப் பார்ப்பதற்காக வந்திருக்காஹா வாப்பா” என்று மகன் சொல்ல கசங்கிப்போன கைலியும், கிழிந்துப்போன முண்டா பனியனும் அணிந்திருந்த சங்கீத மேதை, அவரை சந்திப்பதற்காக அப்படியே கிளம்பியிருக்கிறார்.

“வாப்பா!~ பனியன் கிழிஞ்சிருக்கு வேற உடுப்பு போட்டுக்கிட்டு போங்க” என்று மகன் அன்புக்கட்டளை போட வித்வானுக்கு வந்ததே கோவம்.

“ஓய் அவரு என்னை பார்க்க வந்திருக்காரா? இல்லே என் சட்டையை பார்க்க வந்திருக்காரா?” என்று எரிந்து விழ, மீறி வற்புறுத்தினால் எங்கே முரண்டு பிடித்து ஏ.ஆர்.ரஹ்மானை பார்க்க மறுத்து விடுவாரோ என்று மகன் அமைதியாகி விட்டார்.

கவிஞர் ஜபருல்லாஹ்வின் பாஷையில் சொல்லப்போனால்
“அட.. இப்படியும் ஒரு மனிதரா..?



நாகூரின் பொக்கிஷம்


- நாகூர் ரூமி

நாகூரின் வரலாற்றில் இது ஒரு முக்கியமான நாள். மதிக்க வேண்டியவர்களையும், மதிக்க வேண்டியவைகளையும் மதிக்காமல் போவதும், மதிக்கக் கூடாதவற்றையெல்லாம் தலையில் தூக்கி வைத்துக் கொண்டு கொண்டாடுவதும்தான் நாம் படும் கஷ்டங்களுக்கெல்லாம் காரணம். அதை மாற்றி, நாகூர்த் தமிழ்ச்சங்கம் இன்று ஒரு வரலாற்று முக்கியத்துவம் கொண்ட ஒரு காரியத்தைச் செய்திருக்கிறது. அதற்காக முதலில் என் பாராட்டுதலை தெரிவித்துக் கொள்கிறேன். நேரில் வந்து என் அனுபவங்களைப் பகிர்ந்து கொள்ள முடியாத என் சூழ்நிலைக்கு மன்னிப்பும் கேட்டுக் கொள்கிறேன்.

நாகூருக்கென்று பல சிறப்புக்களுண்டு. அவற்றில் மிகமிக முக்கியமானவை ஆன்மிகம், இலக்கியம், இசை என்ற இம்மூன்றும். மூன்றுமே ஒன்றோடொன்று தொடர்பு கொண்டவைதான். அந்தக் காலத்தில் எழுதப்பட்ட இலக்கியங்கள் பெரும்பாலும் ஆன்மிக இலக்கியங்களாகவே இருப்பது குறிப்பிடத்தக்கது. குலாம் காதிர் நாவலர் அவர்களின் ‘கன்ஜுல் கராமாத்' தொடங்கி, என்னுடைய ‘நல்ல மனதில் குடியிருக்கும் நாகூர்' என்ற நூல்வரையிலும் அந்த ஆன்மிக இலக்கிய பாரம்பரியம் நீள்கிறது. இன்னும் நீளும்.

இசையைப் பொறுத்தமட்டில் நிறைய ஆளுமைகளை நாம் பார்க்க முடியவில்லை. இசையில் மிகப்பெரிய ஆளுமையாக முதலில் இருந்தது பெரிய எஜமான்தான். இதுகூட எனக்கு எனது இசை குருநாதர், என் நண்பர் நூர் சாதிக்கின் வாப்பா அவர்கள் சொல்லித் தெரிய வந்ததுதான். எஸ்.எம்.ஏ.காதர் என்று சட்டென்று பெயரைக் குறிப்பிட என் மனம் தயங்குகிறது. எனவே தேவைப்படும் இடங்களில் ‘எஸ்.எம்.ஏ.கே.' என்று குறிப்பிட அனுமதி கோருகிறேன். அவர்களோடு எனக்கு ஏற்பட்ட இரண்டு ஆண்டுகால நெருக்கமான அனுபவம் என் வாழ்க்கையில் எனக்குக் கிடைத்த ஒரு அருள் என்றுதான் நான் சொல்லுவேன்.

இசை என்பது இஸ்லாத்துக்கு விரோதமானது என்று சொல்பவர்கள் அல்லது நினைப்பவர்கள் கற்பூர வாசனை அறியாதவர்கள். இறைவனோடு நெருக்கத்தை ஏற்படுத்திக் கொள்வதற்கு சில சிறந்த வழிகள் உள்ளன. அவற்றில் ஒன்று இசை என்பது என்னுடைய அனுபவம். ‘எஸ்.எம்.ஏ.கே.' அவர்கள் ஒரு இசை மேதை என்பதை நான் புரிந்து கொண்ட, ஒவ்வொரு நாளும் அனுபவித்த காலகட்டம் அது.

நான் எம்.ஏ. படித்து முடித்து வேலையில்லாமல் இருந்த காலகட்டம் அது. ஒருநாள் நானும் நண்பர் பிலாலும் கடற்கரையில் அமர்ந்து இசை பற்றியும் பாடல் பற்றியும் பேசிக்கொண்டிருந்தோம். அவர்தான் ‘எஸ்.எம்.ஏ.கே.' அவர்களிடம் சங்கீகதம் கற்றுக்கொண்டால் என்ன என்ற ஒரு கருத்தை எனக்குள் ஏற்படுத்தினார். உடனே தாமதம் செய்யாமல் நேரே புதுமனைத் தெருவில் இருக்கும் ‘எஸ்.எம்.ஏ.கே.' அவர்களின் வீட்டுக்கு நாங்கள் சென்றோம்.
அடடே, நீங்க ஷரீஃப் பே மாமாட பேரனாச்சே என்று சிரித்துக் கொண்டே சொன்னாலும், சங்கீதம் ரொம்ப கஷ்டமாச்சே என்றும் சொன்னார்கள். என்றாலும் ஒரு பாட்டுப் பாடுங்கள் என்று என்னிடம் சொன்னார்கள். நான் திருவிளையாடல் திரைப்படத்தில் வரும், ‘ஒரு நாள் போதுமா' பாடலைப் பாடிக் காட்டினேன். சொல்லிக் கொடுத்தால் எனக்கு சங்கீதம் வரும் என்று அவர்களுக்குத் தோன்றியிருக்க வேண்டும். உடனே நல்ல நாள், நேரம் பார்த்து என்னை வரச் சொன்னார்கள்.

அன்று தொடங்கியது என் இசை வாழ்வு. கிட்டத்தட்ட ஒவ்வொரு நாளும் மூன்று மணி நேரம் பயிற்சி. ஒவ்வொரு நாளும் ஒரு அல்லது இரண்டு கச்சேரிகள் செய்வது போன்ற களைப்பு அவர்களுக்கு ஏற்படும். தம்பூரா மீட்டப்பட்டுக் கொண்டே இருக்க வேண்டும். ஸ்வரங்கள் சொல்ல வேண்டும். தப்பாமல் தாளம் போட வேண்டும். இப்படி நிறைய நுணுக்கமான விஷயங்கள் அதில் உண்டு.

ஏழெட்டு ஆண்டுகள் பயின்றால் எவ்வளவு கற்றுக்கொள்ள முடியுமோ அவ்வளவு பாடத்தை எனக்கு ஆறே மாதங்களில் அவர்கள் சொல்லிக் கொடுத்தார்கள். அவர்களுக்கு அதில் சந்தோஷம் இருந்தது. எனக்கு ஆர்வம் இருந்தது. அவ்வப்போது சோட்டு மியான், நன்னு மியான், தாவுத் மியான் கான் ஆகியோரின் வரலாறுகளையும் எனக்கு சொல்லிக் காட்டுவார்கள்.

எனக்கு பிரமிப்பாக இருக்கும். அதற்கு பல காரணங்கள். இந்தியாவைப் பொறுத்தவரை இசை என்று சொன்னால் வடக்கில் முஸ்லிம்களின் ஆதிக்கமும், தெற்கில் பிராமண வித்வான்களின் ஆதிக்கமும்தான். ஷெனாய் என்றால் பிஸ்மில்லாஹ் கான், சரோத் என்று சொன்னால் அலி அக்பர் கான், தப்லா என்று சொன்னால் அல்லாஹ் ரக்கா அல்லது ஜாகிர் ஹுசைன் - இப்படித்தான் வடக்கில் பெயர்கள் இருக்கும். ஹிந்துஸ்தானி இசையில் வடக்கில் முஸ்லிம்களின் கொடிதான் பறந்து கொண்டிருந்தது. இன்னும் இருக்கிறது. தெற்கே கர்நாட இசை என்று சொன்னால் அது பெரும்பாலும் பிராமண வித்வான்களின் கையிலும் வாயிலும்தான் இருந்தது. மற்ற ஜாதிக்காரர்கள் இருந்தாலும் எண்ணிக்கையில் ரொம்பக் குறைவு. இதை நான் விமர்சனமாகச் சொல்லவில்லை. நடப்பு நிஜமாகச் சொல்கிறேன். மணி அய்யரிலிருந்து உன்னி கிருஷ்ணன் வரை இதுதான் உண்மை. சினிமா இசையில்கூட இளையாராஜாவுக்கு முன் அதுதான் உண்மையாக இருந்தது. இந்த சூழ்நிலையில் ஒரு முஸ்லிம், அவர்களுக்கு இணையாக, சமயங்களில் அவர்களைவிட சிறப்பாக இசைத்துறையில் மின்ன முடியும் என்பது ஒரு அற்புதம்தான்.

அந்த அற்புதத்துக்கு சொந்தக்காரர் என்னுடைய குரு ‘எஸ்.எம்.ஏ.கே.' அவர்கள் என்று சொன்னால் அது மிகையே அல்ல. இதை நான் பெருமையுடன் சொல்லிக்கொள்கிறேன். எனக்குத் தெரியும். அவர்களுடைய குருநாதர் தாவூத் மியான் அவர்கள் கர்நாடக இசையிலும், ஹிந்துஸ்தானியிலும் வல்லுணர். எனவே ‘எஸ்.எம்.ஏ.கே.' அவர்களும் இரண்டிலுமே பாண்டித்தியம் பெற்றிருந்தார்கள். மிக விரிவாக என்னால் பேச முடியும் என்றாலும் கேட்பவர்களுக்கு இசை ஞானம் இல்லாதிருப்பின் புரியாமல் போகக்கூடும் என்ற அச்சத்தால் ஒரு சில உதாரணங்களை மட்டும் நான் இங்கே சொல்ல விரும்புகிறேன்.

‘எஸ்.எம்.ஏ.கே.' அவர்களின் கச்சேரி எங்கே நடந்தாலும் நானும், நண்பர்கள் பிலாலும் ஆபிதீனும் போய் முடியும்வரைக் கேட்போம். ‘எஸ்.எம்.ஏ.கே.' அவர்களுடைய ஸ்வர ஞானமும் தாளம் பிசகாத பாடலும் எங்களுக்கு மட்டுமல்ல, இசை அறிந்தவர்களுக்கும் பிரமிப்பு ஊட்டக்கூடியவை.

உதாரணமாக, ஸ்வரம் பாடுவதில் முதல் காலம், இரண்டாம் காலம், மூன்றாம் காலம் என்று ஒரு கணக்கு உண்டு. ஒரு பாடலுக்கு ஸ, க, ரி, க என்று நான்கு ஸ்வரங்களை ஒரு தாளத்தில் முதல் காலத்தில் பாடினால், அடுத்த காலத்தில், அதே தாளத்தில், அதாவது அதே நேரத்துக்குள், எட்டு ஸ்வரங்களைப் பாடவேண்டும். மூன்றாம் காலத்தில் அது பன்னிரண்டாக இருக்க வேண்டும். இது ஒரு பாரம்பரிய சங்கீத கணக்கு. இந்த கணக்கின்படி இன்றைக்கு மூன்று காலத்திலும் பாடும் ஒரு வித்வான்கூடக் கிடையாது. ஒரே ஒருவர்தான் உண்டு. அது எனது மதிப்புக்கும் மரியாதைக்கும் உரிய ‘எஸ்.எம்.ஏ.கே.' அவர்கள் மட்டும்தான் என்று நான் அடித்துக் கூறுவேன்.

பால முரளி கிருஷ்ணா, பீம்ஷன் ஜோஷி, ஜேசுதாஸ், ஸ்ரீனிவாஸ், எம். எஸ்., சுதா ரகுநாதன் என்று பலருடைய பாடல்களை நான் தொடர்ந்து கேட்டுள்ளேன். மிகத்துரிதமாகப் பாடும் மூன்றாம் காலத்தில் யாருமே பாடுவதில்லை. காரணம் அது அவ்வளவு கடினமான சாதகம் என்பதுதான். இந்தக் காலத்து வித்வான்கள் எல்லாருமே ஃபாஸ்ட் ஃபுட் மாதிரியான வித்வான்கள்தான். நான் மேலே சொன்ன யாரையும் குறைத்து மதிப்பிடவில்லை. ஆனாலும் ‘எஸ்.எம்.ஏ.கே.' அவர்கள் ஒவ்வொரு கச்சேரியிலும் கொடுக்கும் அந்த துரித கால இசையனுபவத்தை அவர்கள் கொடுக்கவில்லை என்பதே உண்மை.

நான் இதுவரை சொன்னதற்கு நேர் மாறான ஒரு திறமையும் ‘எஸ்.எம்.ஏ.கே.' அவர்களிடம் நான் கண்டேன். அதுதான் தாளக்கட்டு பின்னோக்கிப் போய்க் கொண்டே இருப்பது. வரையறை செய்யப்பட்ட தாள கதியில் ஒவ்வொரு காலத்துக்கும் தாளம் பின்னால் போய்க்கொண்டே இருப்பதைப் போன்றது இது. இதை வார்த்தைகளில் என்னால் விளக்க முடியவில்லை. ஆனால் பல முறை ‘எஸ்.எம்.ஏ.கே.' அவர்கள் இப்படிப் பாடும்போது வயலின் வித்வான்கள், மிருதங்க வித்வான்கள் தங்களால் வாசிக்க முடியவில்லை என்று கைகூப்பி வணங்கி மன்னிப்புக் கேட்டுவிட்டு வாத்தியங்களைக் கீழே வைத்ததை நான் பார்த்திருக்கிறேன்.

‘எஸ்.எம்.ஏ.கே.' அவர்கள் நாகூருக்குக் கிடைத்த ஒரு பொக்கிஷம். ஆனால் அவர்கள் முஸ்லிமாக இருந்துவிட்ட காரணத்தினால் அவர்களுக்குக் கிடைக்க வேண்டிய அளவுக்கு மரியாதையும் அங்கீகாரமும் கிடக்காமல் போய்விட்டது துரதிருஷ்டமே. இஸ்லாத்தில் இசை கூடாது, கோயில்களில் பாடக்கூடாது என்றெல்லாம் விதிக்கப்பட்ட கட்டுப்பாடுகள் சாதனையின் உச்சத்துக்குப் போகமுடியாமல் அவர்களைத் தடுத்துவிட்டன என்பதுதான் உண்மை. இல்லையெனில், ஒரு ஏ.ஆர்.ரஹ்மானை இந்த உலகம் அறிந்திருப்பது மாதிரி சங்கீத உலகம் ‘எஸ்.எம்.ஏ.கே.' அவர்களையும் கொண்டாடி இருக்கும்.

எனக்கு வேலை கிடைத்துவிட்ட காரணத்தினால் சங்கீதப் பாடங்களைத் தொடர முடியாத சூழ்நிலை ஏற்பட்டபோது, ஒரு நாள் நானும், ‘எஸ்.எம்.ஏ.கே.' அவர்களும், அவர்களுடைய பேரர் ராஜாவும் உட்கார்ந்திருந்தோம். அப்போது நான் வர்ணம் என்ற பாடம் வரை வந்திருந்தேன். அடுத்தது ராகம்தான். அவர்கள் இல்லாமலே நான் எப்படி மேலும் கற்றுக்கொண்டு அப்பாடங்களைத் தொடர்ந்து வித்வானாவது என்று அன்று ராகங்களுடைய அடிப்படைகளையெல்லாம் ஆரோகரணம், அவரோகணத்தோடு அவர்கள் பாடிக்காட்டினார்கள். என் நண்பர் பிலால் சிறப்பான முறையில் அதைப் பதிவு செய்தார். அந்த ஒலிநாடா என்னிடம் இன்னும் உள்ளது. அதைப் போன்ற ஒரு காரியத்தை வேறு யாரும் செய்ய முடியாது. நான் இதை ஒரு சவாலாகவே இங்கே சொல்லுவேன்.

அவர்கள் என்மீது வைத்திருந்த நம்பிக்கைக்கும் உழைப்புக்கும் ஏற்ற மரியாதையை செய்யவில்லையோ என்ற குற்ற உணர்ச்சி என்னிடம் இன்னும் இருக்கத்தான் செய்கிறது.

மால்கோஸ் ராகம் பாடச் சொல்லி தாவூத் மியானின் கால் வியாதியைக் குணப்படுத்திய பெரிய எஜமான் வாழும் இந்த ஊரில் எஸ்.எம்.ஏ.கே. அவர்கள் வாழும் காலத்திலேயே அவர்களைக் கௌரவப்படுத்தும் இந்த முயற்சியானது சரியானதும், பாராட்டத்தக்கதும், நமது கடமையும் ஆகும்.

SMA காதர் என்று அவர்கள் அறியப்படுவது மிகவும் பொருத்தமானது என்று நினைக்கிறேன். SMA என்பதை ‘சங்கீத மேதை ஆன' என்பதன் சுருக்கமாக வைத்துக் கொள்ளலாம். SMA காதர் என்றால் ‘சங்கீத மேதையான' காதர் என்று பொருள். ஆங்கிலத்திலேயே சொல்ல வேண்டுமெனில், Sacred-music Master Artist காதர் என்று சொல்லலாம். ஏனெனில் இஸ்லாமிய வரலாற்றையும், இஸ்லாத்தின் புகழையும் பரப்ப கர்நாடக சங்கீதத்தைப் பயன்படுத்திய மேதை ‘எஸ்.எம்.ஏ.கே.' அவர்கள் ஒருவர்தான்.

அவர்களுடைய எல்லா எல்.பி. ரெகார்டுகளும், கேஸட்டுகளும் சேகரிக்கப்பட்டு வலைத்தளத்தில் ஏற்றப்பட்டு இந்த உலகமே கேட்டுமாறு வழிவகை செய்ய வேண்டும். அதற்கான முயற்சிகளை கையூம், ஆபிதீன் போன்ற இணையம் அறிந்த நண்பர்கள் செய்யலாம். நானும் அதில் நிச்சயம் உதவுவேன். தமிழ்ச்சங்கம் அதற்காக பொறுப்பை எடுத்துக் கொள்ள வேண்டும் என்று இந்த நேரத்தில் நான் ஒரு வேண்டுகோளையும் வைக்கிறேன்.

நேரில் வரமுடியாவிட்டாலும், ‘எஸ்.எம்.ஏ.கே.' அவர்களின் காலைத் தொட்டு மரியாதை செய்து அவர்களின் ஆசி பெற்றவனாக இதை முடித்துக் கொள்கிறேன். அவர்கள் நல்ல ஆரோக்கியத்துடன் நீடூழி வாழ வேண்டும் என்று உங்களைப் போலவே நானும் பிரார்த்தனை செய்து கொள்கிறேன்.

நாகூர் ரூமி
டாக்டர் ஏ.எஸ்.முஹம்மது ரஃபி
ஆங்கிலத் துறைத்தலைவர்
மஜ்ஹருல் உலூம் கல்லூரி
ஆம்பூர்.

தொடர்புடைய சுட்டி : இசையும் இறைவனும்

அவரோகணம்

இஸ்லாத்தில் கவிதை



அட.. இப்படியும் ஒரு மனிதரா..?
- கவிஞர் இஜட். ஜபருல்லாஹ்
வாழ்க்கையை எல்லோருக்கும்
பகிர்ந்து கொடுத்துவிட்டு
இசையை மட்டுமே –
சொத்தாய் வைத்துக் கொண்ட
இவர் – மனிதனுக்கும் மேலே..!
இதனால்தான் என்னவோ?
இரும்புப் பெட்டியை தூரப் போட்டுவிட்டு
கிராமபோஃன் பெட்டியை
பக்கத்தில் வைத்துக்கொண்டு இருக்கிறாரோ?

இவர் வீட்டில்
வெள்ளித் தட்டுகள்
உணவு மேசையில்
சாதாரணமாய் கிடக்கும்..!
இசைத்தட்டுகள் மட்டும்
பூட்டிய அல்மாரிக்குள்
பத்திரமாக இருக்கும்..!

அட இப்படியும் ஒரு மனிதரா..?
“மனைவிக்கு மரியாதை”
இவரிடம்தான் கற்றுக்கொள்ள வேண்டும்..
“வாங்க.. போங்க.. என்னங்க..
சொல்லுங்க..” – “அவங்க சொன்னாங்க”
இவைகள் எல்லாம் – இவரின்
இல்லற அகராதியில் –
மனைவியுடன் பேசும்
அன்பில் தோய்ந்த சொற்கள்..!

இவர் –
நல்ல குடும்பத் தலைவர்
நல்ல கணவர் ..
நல்ல தந்தை .. மட்டும் அல்ல..
நல்ல நடத்தைகளை
சொல்லிக் கொடுத்த ஆசான்..!

இவர் தங்கம்..
அதனால்தான் இவர் பிள்ளைகள்
வைரமாக ஜொலிக்கிறார்கள்..!

அட.. இப்படியும் ஒரு மனிதரா..?
இவர் - சட்டக் கல்லூரிக்குப் போகாத
நீதிபதி..!
இவரின் “நடுக்கட்டு சபை”
நாகூரில் பிரபலம்.
இது – கோர்ட்டு அல்ல ..
சான்றோர் சபை..!
இதில் – சட்டம் பேசாது..!
நீதி – சொல்லும்..!
தர்மம் – தீர்ப்பு வழங்கும்..!
“மேல் முறையீடு”
இன்றுவரை இல்லை..!

சம்பந்திகள் சச்சரவு
சொத்துப் பிரச்சனைகள்
முகத்தில் இனி முழிக்கவே மாட்டேன்
என வருபவர்கள் – நெஞ்சோடு நெஞ்சு
அணைத்துக் கொண்டு –
சிரிப்போடும் - சிறப்போடும் போகும் காட்சி
மந்திரம் அல்ல..
இந்த மனிதரின் சாதனை..!

“உங்களாலேத்தான்
எல்லாம் நல்லபடியா முடிஞ்சுச்சு..!
ரொம்ப நன்றிங்க..” என்று சொன்னால் –
நம்மகிட்ட என்னா இருக்குது..
பேசவைத்தவனும் அவன்தான்..!
எல்லாம் அவன் கையிலே..!
செய்ய வைத்தவனும் அவன்தான்..!
நம்ப கையிலே ரேகைதான் இருக்குது..!
- என்றுச்சொல்லி கலகலவென சிரிப்பார்..!

இந்த சபையில் ஜூரிகளும் உண்டு…
B.A., காக்கா என்ற ஜலீல் காக்கா
இமாம் கஜ்ஜாலி காக்கா
M.G.K. மாலிமார் காக்கா
நாகை தமீம் மாமா ..

இந்த சரித்திர சபையில்
ஒருமுறை நான்
சாட்சியாய்ப் போனேன்
என் மதிப்பு கூடியது..!

நிதிபதிகள் –
அபராதம் போடுவார்கள்…
இவரோ – சிற்றுண்டி தருவார்
வடையும்/ தேநீரும்..!

இவர் சபையில் –
மனிதர்கள் வருவார்கள்…
மதங்கள் வந்ததில்லை..!

அட… இப்படியும் ஒரு மனிதரா..?
கற்பனையால் கயிறு திரித்து
மற்றவர்கள் எழுதிவைத்த
சரித்திரத்தால் –
வரலாற்று நாயகர்களாய்
வலம் வருவோர் நிறைய உண்டு..!

இவர் வாழ்க்கை வரலாற்றை
நேரில் சென்று கேட்டோம்..
இரண்டு மணி நேரம் சொன்னவர்
அவர் வரலாற்றை அல்ல..
அவர் குருவின் சரித்திரத்தை..!

அவர் உஸ்தாத் தாவூது மியான்
பிறந்த தேதி/ இறந்த நாள்
இவர் நினைவில் நிற்கிறது..!
இவர் – நாகூர் தர்கா ஆஸ்தான வித்வானாக
நியமனம் பெற்ற நாள் அல்ல..!
வருடமே நினைவில்லை..!
அட.. இப்படியும் ஒரு மனிதரா..?

“உமர் இஸ்லாத்தை தழுவிய சரிதை”
இவரின் – உன்னதமான பாடல்..!
இந்த பாட்டை பத்தாம் வயதில் கேட்டேன்..!
இன்றுவரை –
கேட்டுக் கொண்டுதான் இருக்கிறேன்..!
பாட்டு காதில் விழுகிறது..!
காட்சி கண்ணில் விரிகிறது..!

இவர் சுருதி –
இன்றுவரை மாறியதில்லை
இசையில் மட்டுமல்ல..!
வாழ்க்கையிலும்..!
ஏற்றம்/ இறக்கம் என்பதை
இசையில் ஆரோகணம்/ அவரோகணம்
என்பார்கள் – இசையில்
இவர் ஆரோகணம்/ அவரோகணம் அதிசுத்தம்..!
வாழ்க்கையில்.. ஆரோகணம் மட்டுமே..!

இவர் தாளம் –
எப்போதும் தப்பாது…
பாட்டில் மட்டுமல்ல..
வீட்டிலும்..!

86 வயது ஆயினும்
இதுவரை – அவரின் கைத்தடி
தம்பூராதான்..!

பாட்டால் நமக்கு அவர்
சொக்குப்பொடி போடுவார்..!
அவரோ – பட்டணம் பொடி போடுவார்..!

பாடிக்கொண்டு இருக்கும்போதே
அவர் வெள்ளை கைக்குட்டை
சமாதான கொடியைப் போல
மூக்கு வரை ஏறும்
உடன் இறங்கும்..!
பொடி போட்டது மூக்குக்கு மட்டுமே புரியும்..!
தும்மல் வராமல் பொடி போடும் மந்திரம்
இவருக்கு மட்டுமே/ தெரியும்..!

புனித மாதங்களின் முதல் பிறையில்
எல்லோரும் ஒதுவார்..!
இவர் பாடுவார்..!
இறைவனைத் துதித்து..!
அவன் –
தூதரை நினைத்து..!

மனிதர்கள் போல –
வாழ்ந்துக் கொண்டிருக்கும்
இந்த நாட்களில்
நாகூர் தமிழ்ச் சங்கம்
ஒரு உண்மையான மனிதரை கண்டுபிடித்து
“வாழ்நாள் சாதனையாளர் விருது”
கொடுக்கிறது..
விருது அவர்களுக்கு என்றாலும்
எங்களுக்கு அல்லவா
புகழ் வருகிறது..!

மாறி மாறி வேஷங்கள்
போடுகின்ற மனிதரிடை
தேறிவந்த மனிதர் இவர்
தெளிவான மனதுடையார்..!
கூறுகின்ற இவர் சொற்கள்
ஆறுதலை பிறக்க வைக்கும்..!
சேருகின்ற இடமெல்லாம்
வரவேற்பு சிறந்திருக்கும்..!

இசையாத பேர்களையும்
இசையவைக்கும் அன்பாளர்..!
இசையாலே மனம் தொட்டு
இன்பம் தரும் இசை ஆளர்..!
இறைநெறியில் நபிவழியில்
இணைந்திருக்கும் பண்பாளர்..!
இம்மைக்கும் மறுமைக்கும்
நலம் சேர்க்கும் நல்லடியார்..!

எப்போதும் சிரித்திருக்கும்
குழந்தை உள்ளம்..!
இவர் இசையை கேட்போரின்
இதயம் துள்ளும்..!
ஒப்பில்லா இவர்வாழ்க்கை
அன்பின் வெள்ளம்..!
உள்ளபடி இவர் நிறைவை
நாளை சொல்லும்..!

வல்லவனே..! யா அல்லாஹ்
யாசிக்கின்றேன்..! இவர்
வாழ்நாளை நலத்தோடு நீடிக்கச் செய்..!

- இஜட் ஜபருல்லாஹ்

Nagore Sessions - Sufi Songs

Ya Allah - Sufi Songs

Read more...

வாழ்நாள் சாதனையாளர் விருது

கடந்த 19.08.2009 புதன்கிழமை இரவு 8.30 மணிக்கு, நாகூர் தர்கா உட்புற வளாகத்தில், சங்கீத மகா வித்வான் உயர்திரு S.M.A. காதிர் அவர்கட்கு "வாழ்நாள் சாதனையாளர் விருதினை" நாகூர் தமிழ்ச் சங்கம் அளித்து கெளரவித்தது.

பாடகர் கலைமாமணி நாகூர் E. குல்முகம்மது இறைவணக்கப் பாடலை பாட கூட்டம் துவங்கியது.

தமிழ்ச் சங்கத்தின் நெறியாளர் புலவர் சீனி சண்முகம் அவர்கள் தலைமை தாங்கினார். துணைச் செயலாளர் விழா துவக்கவுரை ஆற்ற, சங்க நிர்வாகி டாக்டர் C,சோமசேகரன் வரவேற்புரை நிகழ்த்தினார்.

காரைக்கால் வானொலி நிலைய இயக்குனர் K.துரைசாமி, வழக்கறிஞரும், முன்னாள் சட்டசபை உறுப்பினரும், சங்கத்தின் நெறியாளருமான M.G.K.நிஜாமுத்தீன், தமிழ்நாடு அரசு சிறுபான்மை ஆணைய உறுப்பினரும், சங்கத்தின் நெறியாளருமான கவிஞர் இஸட் ஜபருல்லாஹ், பஹ்ரைன் பாரதி தமிழ்ச் சங்கத்தின் இலக்கியச் செயலரும். சங்கத்து புரவலருமான கவிஞர் அப்துல் கையூம், கவிஞர் திட்டை அன்வர்தீன், சங்கத்து நெறியாளர் கலைமாமணி கவிஞர் நாகூர் சலீம், உமா நிறுவனங்களின் அதிபர் P.N.குப்புசாமி ஆகியோர் மகா வித்வானுக்கு பாமாலை/ புகழ்மாலை சூட்டினர்.

மகா வித்வானுக்கு கவிமாலை சமர்ப்பித்தவர் கவிஞர் மு. காதர் ஒலி. தன் குருநாதருடன் தனக்கு ஏற்பட்ட சுவையான அனுபவங்களை அவரது முதன்மை சீடர் இசைமணி M.M.யூசுப் பகிர்ந்துக் கொண்டார். கவிஞர் இதய தாசன் எழுதி, இசைமணி மெட்டமைத்து குருநாதரைப் புகழ்ந்துப் பாடிய பாடல் அனைவரையும் கவரும் வண்ணம் இருந்தது.

நாகூர் தமிழ்ச் சங்கத்தின் நிறுவனர் M.G.K.முஹம்மது ஹூசைன் மாலிம் செயலாற்றிய இந்த நல்ல முயற்சியினை அனைவரும் வியந்து போற்றினர். சங்கீத வித்வானுக்கு அவர் பொன்னாடை போர்த்தி சிறப்பிக்க, அதனைத் தொடர்ந்து நூற்றுக்கு மேலான அவரது அபிமானிகள், சீடர்கள், ரசிகர்கள் பொன்னாடை போர்த்தி கெளரவித்தது கண்கொள்ளாக் காட்சியாக இருந்தது.

பெரிய திரையில் மலரும் நினைவுகளாக வித்வான் 18 ஆண்டுகட்கு முன் நாகூரார் தர்பாரில் நிகழ்த்திய நிகழ்ச்சியினை அழகுற வடிவமைத்துத் தந்தவர் நாகூர் தர்கா வித்வானின் புதல்வர் S.M.A.K. நூர் சாதிக்.

எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக இறுதிவரை இருந்து சிறப்பான சொற்பொழிவாற்றி விருது வழங்கி கெளரவித்தவர் நாகை மாவட்ட ஆட்சியர் திருமிகு ச.முனியநாதன் இ.ஆ.ப. அவர்கள்.

நன்றியுரையை கவிப்புயல் நாகூர் இதயதாசன் வழங்க கூட்டம் இனிதே முடிவுற்றது.

இவரது பாடல்களைக் கேட்க

மறைந்த பிரபல தென்னிந்திய பாடகர் காயல் ஷேக் முகம்மது நாகூர் தர்கா விதவான் எஸ்.எம்.ஏ.காதிர் அவர்களின் மானசீக சீடர் என்பது இங்கே குறிப்பிடத்தக்கது

Read more...

காரை தாரகை

கவிஞர்கள் உருவாக்கப் படுவதில்லை. கருவிலேயே உருவாகிறார்கள் என்பதற்கு காரை கஃபூர் தாசன் ஒரு நற்சான்று. பற்பல ஆண்டுகட்குப் பின் அவரை சந்தித்து உரையாடுவதற்கான ஒரு நல்வாய்ப்பு சென்ற வாரம் ஏற்பட்டது.

இயல்பாகவே இவருக்குள் கவித்துவம் குடிகொண்டிருப்பதை அடையாளம் காண முடிந்தது. அவரை இளமையில் பார்த்ததற்கும் இப்போது பார்ப்பதற்கும் ஏகப்பட்ட வித்தியாசம்.

எழுதுகோல் மன்னருக்கு, நடப்பதற்கு ஊன்றுகோல் தேவைப்பட்டதைக் கண்டபோது, என் இதயத்துக்குள் யாரோ கன்னக்கோல் இட்டது போன்ற ஓர் உணர்வு.

இவர் இயற்பெயர் செ.மு.வாப்பு மரைக்காயர். பாரதிக்கு ஒரு தாசன் பாரதிதாசன் போல, அந்த பாரதிதாசனுக்கு ஒரு தாசன் சுப்பு ரத்தின தாசன் போல (சுரதா), என் ஆசான் இறையருட் கவிமணி கா.அப்துல் கபூருக்கு மானசீக சீடராய் வாய்த்தவர் இந்த சீலர். அவர்களின் எழுத்தாற்றலின்பால் காதற்கொண்டு தன்பெயரையே கஃபூர்தாசன் என்று மாற்றிக் கொண்ட காதலர்.

நானெழுதிய “போன்சாய்” கவிதை நூலை படித்துவிட்டு பாராட்டிய அவர் தானெழுதிய சில குறுங்கவிதைகளை – நினைவிலிருந்த சில வரிகளை - மனமுவந்து மொழிந்தபோது மெய்மறந்து போய்விட்டேன்.

“வெடிப்பன எரிமலைகள்
அணைக்க நீலிக் கண்ணீர்
வடிப்பன முதலைகள் !”

“பசுங்கொடிகள் படர்கின்றன
தோட்டம் காத்த வேலிக்குப்
பொன்னாடை !”

“பனிச்சறுக்கு விளையாட்டு’ என்றது ஊர்
வழிக்கி விழுந்தவள்
பணக்காரப் பெண் !”

“சுடர்முடி சுமப்பதென்றால் சும்மாவா?
திரிகளே .. .. !
தலை கருகுமே தயாரா ?”

இவையாவுமே கவிஞர் கைவண்ணம். என்னை மகிழ்ச்சி வெள்ளத்தில் ஆழ்த்தியவை.

“வெட்டு வெட்டு வெட்டு, நகத்தை வெட்டு வெட்டு, அழுக்கு சேருகிறது !” என்று எழுதுபவர்களையெல்லாம் ‘கவிஞர்’ என்று ஏற்றுக் கொள்ளும் இவ்வுலகம் இவரைப்போன்ற அறிவாற்றல் மிக்கவரை கண்டு கொள்ளாமல் இருப்பதை நினைத்தபோது கண்கள் கசிந்தது.

‘குண்டுச் சட்டிக்குள் குதிரை ஓட்டிய கதையாக’ இவரின் கவித்திறமை வெளியுலகத்திற்கு தெரியாமல் போய்விட்டதே என்று மனது காயப்பட்டது.

கவிஞரின் கவித்துவ ஆற்றலை அறிந்துக் கொண்ட கவிஞர் சுரதா ஒருமுறை கஃபூர் தாசனை கவியரசு கண்ணதாசனிடம் அழைத்துச் சென்றிருக்கிறார். பெயர் காரணத்தை அறிந்துக் கொண்ட கவியரசர் “அட ! நம்ம அப்துல் கபூருடைய சிஷ்யனா?” என்று உரிமையோடு அரவணைத்து உபசரித்திருக்கிறார்.

பேச்சுப் போக்கில் கவியரசரைப் பற்றி தான் ஒரு கவிதை எழுதி வைத்திருப்பதாக நம் கவிஞர் கூற, கவிதை வரிகளைக் கேட்டு கவியரசர் வியந்துப் போயிருக்கிறார். ஒரு நோட்டு புத்தகத்தில் அவ்வரிகளை அவர்கைப்பட எழுதுமாறு உத்தரவிட்டு, கவிஞரின் கையொப்பத்தையும் வாங்கி வைத்துக் கொண்டிருக்கிறார்.

இதுவரை எத்தனையோ பிரபலமான கவிஞர்கள், எத்தனையோ தருணத்தில், எத்தனையோ மேடைகளில் வானாளவ புகழ்ந்து தள்ளியிருக்கிறார்கள். அவைகளிள் ஏறாத போதை இவர் வரிகளைக் கேட்டதும் ஏற்பட்டிருக்கிறது.

இந்த பிரபலமாகாத சாதாரணக் (?) கவிஞனிடத்திலிருந்து பிறந்த முத்தான வரிகளை ஏன் கவியரசர் ஏன் விரும்பிக் கேட்டு பத்திரப்படுத்தி வைக்க வேண்டும்? இந்த சிலேடை வரிகளை படித்தாலே அந்த காரணம் நமக்கு புரிந்துப் போகும்.

“கண்ணாதாசனுக்கு” என்று தலைப்பிட்டு கஃபூர்தாசன் எழுதி வைத்த வரிகள் இவை :

“தாளில் எழுதுகிறோம்
தங்குவதே இல்லை
தண்ணீரில் எழுதுகிறாய்
நிலைத்து விடுகிறதே !

ஆனால்,
காடியில் கரையும்
முத்தையா நீ !”

ஆகா ! என்ன அற்புதமான காவிய வரிகள்..?

தமிழகமே போற்றிப் புகழும் ஒரு மகாகவிஞனிடம் போய் “நீ தண்ணி அடித்து விட்டு எழுதுகிறாய்” என்று சொல்வதற்கு எவ்வளவு துணிச்சல் வேண்டும்?

தன் குறைபாடுகளை அறிமுகமேயில்லாத ஒருவன் சுட்டிக் காட்ட அதை சந்தோஷமாக ஏற்றுக் கொள்ளும் ஒரு மனப்பக்குவம் கவியரசர் கண்ணதாசன் ஒருவருக்குத்தான் இருக்க முடியும்.

இறுதி வரிகளில் காணப்படும் “காடி” என்ற வார்த்தைக்கு Vinegar என்று பொருள். ‘காடியில் கரையும் முத்து’ என்பது இங்கு ஒரு அருமையான குறியீடு. “முத்தையா !” என்று சிலேடையாக வருணிக்கப்பட்டிருக்கும் இவ்வார்த்தை கவியரசு கண்ணதாசனின் இயற்பெயர் என்பதை இங்கு நாம் நினைவில் கொள்ள வேண்டும்.

“அரிய ஆணிமுத்தாக ஜொலிக்க வேண்டிய நீ வினிகரில் போட்ட போட்ட முத்தாக உன்னை நீயே பாழாக்கிக் கொள்கிறாயே?” என்ற கஃபூர்தாசனின் ஆதங்கம் நம்மையும் ஆட்கொள்கிறது.

“ஓர் கையிலே மதுவும் ஓர் கையிலே மங்கையரும்
சேர்ந்திருக்கும் வேளையிலே சீவன் பிரிந்தால்தான்
நான் வாழ்ந்த வாழ்க்கை நலமாகும்; இல்லையெனில்
ஏன் வாழ்ந்தாய் என்றே இறைவன் எனைக் கேட்பான்”

என்று பாடிய கவியரசனை இந்த காரை தாரகையின் வரிகள் நிச்சயம் சிந்திக்க வைத்திருக்கும் அல்லவா?

தொடர்புடைய சுட்டி :

என் ஆசான்

கடலாய் விழுந்த மழைத்துளி

Read more...

  © Blogger templates The Professional Template by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP